ครั้งแรก 15 เมษา ถึง 17 พฤษภา...วิ่ง 33 วัน ระยะทางรวม 286 กม. เฉลี่ยตกวันละ 8.67 กม.
ครั้งที่สอง 19 พฤษภา ถึง 18 มิถุนา...วิ่ง 31 วัน ระยะทางรวม 259 กม. เฉลี่ยตกวันละ 8.35 กม.
ครั้งที่สาม 25 กรกฎา ถึงวันนี้(27 สิงหา) ...วิ่ง 34 วัน ระยะทางรวม 309 กม. เฉลี่ยตกวันละ 9.09 กม. (ยังไม่รู้จะวิ่งทน หรือทนวิ่งต่อไปได้อีกกี่วัน ขึ้นอยู่กับว่าติดธุระหรือบาดเจ็บหรือฝนเทหนักจนวิ่งไม่ได้ ระยะเฉลี่ยจะมากขึ้นหรือลดลง)
ดูตัวเลขแล้วอึดขึ้น เพราะร่างกายปรับตัวจนชินขึ้น หัวใจเต้นเป็นปกติทุกวัน และเดือนหลังๆนี้ อากาศเย็นขึ้น แดดจัดเป็นบางวัน แต่ส่วนใหญ่จะมีเมฆมาบังแดดหายไปเป็นระยะ เลยไม่เพลียซักเท่าไหร่
วิ่งยิ่งถี่ยิ่งดี บางคนยังหนุ่มๆสาวๆ เห็นเป็นปีก็แค่เดินๆหรือวิ่งสลับเดินนิดๆหน่อยๆ..ถ้าแบบนี้เสียเวลาเปล่า ไปเดินห้างหรือตามตลาด ดูไรไปเรื่อยๆ มีของแปลกตาให้ดูเยอะ ยังดีกว่า
===============================================
ในแต่ละวัน ถ้าวิ่ง 10K ผมใช้เวลา 1 ชม. เลยไปไม่กี่นาที.. เต็มที่ก็เกินไป 3-4 นาที...ซึ่งเป็นความเร็วที่เหมาะกับตัวเอง คือ วิ่งแบบสบายๆไม่หอบ ไม่ต้องอ้าปากวิ่งเลย... ตีหน้าเรียบเฉย ใช้แต่จมูก...และก็เป็นการเซฟขาและหัวเข่าไม่ให้บาดเจ็บด้วย เพราะยิ่งเร่งมากเท่าใด ก็มีโอกาสจะบาดเจ็บมากขึ้นเท่านั้น จึงต้องเลือกความเร็วที่เหมาะกับตัวเองที่สุด..เร็วไปก็อาจบาดเจ็บและหอบมาก จนวิ่งแล้วทรมาน หมดความสุข..ช้าไปก็น่าเบื่อ เผาผลาญแคลอรี่ได้ไม่เต็มที่...ยิ่งวิ่งทุกวันไม่มีเว้นเลย ขืนเร่งมาก ขาพังก่อน..หลายๆวันผมก็จะเร่งดูซักครั้ง หรือเร่งตอนใกล้ๆจบ (ซัก 2-3 โล สุดท้าย) ถ้าเร่งก็ยังเร็วขึ้นได้เกิน 4 นาที แต่ถ้าให้วิ่งตอนเช้าหรือวิ่งตากฝนพรำๆ แล้วได้พักขาก่อนซักวันสองวัน... ยังไงๆก็ยังต่ำกว่า 1 ชม.
คนที่นานๆวิ่งที กรดแลคติกจะออกมาก แล้วจะปวดเมื่อยถึงขนาดเดินแทบไม่ได้ นาน 4-5 วัน(ยิ่งตอนเดินขึ้นลงบันไดเนี่ย ทรมานสุดๆ)..แต่คนที่วิ่งตลอด กรดแลคติกมันทำไรไม่ได้ วิ่งทุกวันก็ไม่ปวดเมื่อย หรือเมื่อยก็แว้บเดียว ไม่เกิน 24 ชม. หายเป็นปลิดทิ้ง...สมัยก่อนผมเคยหยุดไปเป็นช่วงๆ พอกลับมาวิ่งใหม่ทีไรต้องนับหนึ่งใหม่ทุกครั้ง ไหนจะน้ำหนักตัวที่เพิ่มมาหลายกิโลขีด พอเริ่มนับหนึ่งทีไรก็ขาเป๋ ขาลาก เจอกรดแลคติกเล่นงานไม่น้อยกว่า 3 วัน...หลังนี้จึงเปลี่ยนแนวมาสไตล์ฮาร์ดคอร์ ไม่พักกลับไม่ปวด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น