ใครจะได้แชมป์หมากฮอส กฟภ. ปีนี้?

ถึง พ.ศ. นี้แล้ว ผมว่าไม่ใช่เซียนดำอีกต่อไป..เต็ง 1 หล่นไปอยู่ เต็ง 2 เต็ง 3 ..ยิ่งระบบเปลี่ยนมาเป็นเอา 8 คนมาน็อค..โอกาสพลาดก็มีสูงขึ้น..ถ้ารอบน็อค 8 เจอมือหนักๆหรือมีพลิกล็อคขึ้นมา ก็จบแค่นั้น...เหมือนที่เคยจบมาแล้วครั้งนึงเมื่อปีที่แล้ว...แต่อะไรที่มีครั้งแรก ก็มักจะมีครั้งที่สอง..ก็ไม่แน่ว่า ถ้าเกิดดวงจู๋ โชคไม่เข้าข้าง ปีนี้อาจจะโดนซ้ำเป็นครั้งที่สอง..นักมวยหน้าเก่าหมดอาวุธ เหลือติดตัวอยู่นิดหน่อย..แต่นักมวยหน้าใหม่ มีอาวุธเยอะกว่า..เทียบความได้เปรียบล็อค มวยเก่าไม่ได้เปรียบไรแล้ว..เทียบปลายกับการหลอกล่อ ยังน่าจะดีกว่านิด แต่ถ้าจังหวะไม่อำนวย รูปหมากหรือตำแหน่งที่เล่น ไม่เปิดช่องให้พริ้ว ให้ใช้ปลายได้แบบมีสูสี..จะไปใช้ปลายในรูปที่เป็นรอง ก็คงแก้ไขสถานการณ์ยาก..ต้องอาศัยชวนคุยมากๆ คนอื่นนั่งคิด เราก็นั่งพูดไป เอาให้ประสาทเสีย ก็คงพอยังสูสี..ปีนี้ขอนะครับ ประเภทที่ชอบเขียนกระดาษส่ง รวมพลังหารสองคนละครึ่งแต้ม...ถ้าไม่มีฝืมือ ก็อย่าแข่งดีกว่า ..จะแข่งเพื่อเงิน เพื่อชื่อเสียง เพื่อเกียรติยศ เลือกเอาครับ..ประเภทแพ้ชนะแล้วไม่มีใครมานินทา มีแต่คนชื่นชม กับประเภทชนะหรือเสมอแล้วลือกันให้หึ่ง มันต่างกัน..ถ้ามีน้ำใจนักกีฬา ก็เล่นจริงมันทุกไฟท์เลย(ทำได้ไหม? ทำไม่ได้ก็อย่าแข่ง) ถ้าสถานการณ์ให้ต้องไปตามเกม ที่อาจจะต้องมีซักไฟท์นึงที่ต้องเล่นแบบรู้กันหรือไร ก็ยังพอรับได้ แต่..แต่ไร?...แต่ต้องเป็นการรู้กันในเชิงการเล่น เช่นต่างฝ่ายต่างคิดในใจว่า ไฟท์นี้ฉันต้องการเสมอก็พอ..ต่างฝ่ายต่างเดินแบบประคองตัว ดูตั้งใจเหมือนจะเอาเสมอทั้งคู่ แบบนี้ใครก็ตำหนิไม่ได้ เพราะทั้งสองฝ่ายไม่ได้พูดกันซักคำว่า "ฉันขอเสมอนะ" ต่างกับประเภทที่พอเห็นชื่อแพริ่งปุ๊บ ก็เดินไปถามอีกฝ่ายว่า ขอเสมอได้ป่ะ ทำนองนี้...แค่ถามก็แย่แล้วครับ ..ฝ่ายที่ถูกถามประโยคนี้ ฟังแล้วก็อึดอัดใจ ..คำถามนี้ไม่ควรจะมี..ตกรอบก็ตกไป..ค่าสมัคร 200 บาท มีเสื้อ มีกินอาหารฟรีสองวัน มีจับฉลากแจกรางวัล แค่นี้ก็คุ้มเกินคุ้ม..ทำไมต้องกลัวตกรอบ? ทำไมต้องเล่นละคร? ทำไมต้องสาริกาลิ้นทอง?...แข่งไปเหอะ แพ้ชนะเป็นเรื่องธรรมชาติ...เรื่องโกงหรือตุกติกในเกม ก็เพลาๆลงหน่อย..ที่ผมเคยแกล้งบุญหลาย (เรื่องนี้บางคนยังจำได้ดี) บุญหลายไม่กดนาฬิกา หมากผมเดินจนติดแพ้ ผมก็แกล้งไม่เดิน ปล่อยให้นาฬิกาฝ่ายบุญหลายหมดไปทั้ง 18 นาทีเต็มๆ...อันนั้นเจตนาทำไปเพื่อดัดสันดาน เลยล่ะ...มีที่ไหน เจอคนอื่น แจกที 4:0 ..แต่ผมลองถามดูว่า จะเล่นหรือยังไง ตอบมาหน้าตาเฉยว่า จะเล่น...ทีงี้จะเล่น แต่เจอคนอื่น แจกทีละ 4:0 ประจำ ไหนยังเจอหน้ามาขอเงินซื้อเบียร์ ตื้อมาก็ควักให้ไปแบบเสียไม่ได้ เอาไปกินเบียร์เล่นหลายครั้ง...เลยต้องเอาให้แสบ..แถมแพ้แล้วยังมีเอาแต้มไปโชว์คนอื่นอีก เหอๆ
============================
 เต็งหนึ่ง เต็งสอง คือเซียนป๋อง ขสมก. กับเซียนเล็บยาว...55 แซวเล่นครับ มีที่ไหน เดินหมากคิดแค่เสมอกับทุกคน ไม่ค่อยอยากคิดเอาแพ้เอาชนะ..ถ้าใครที่แข่งจนโชกโชน ใน 4 กระดานก็คงหาวิธีเจาะได้ซักกระดาน..แต่ก็มีบ่อยครั้งที่คู่หูคู่ฮานี้ตั้งการ์ดได้แน่น สองเกลอยังเสมอเซียนใหญ่มานับไม่ถ้วน แม้แต่เซียนดำก็เคยเสมอ เจาะไม่เข้า อิอิ
อีกเต็งก็เซียนเด้ง หมวกแดง ..เต็งผีเข้าผีออก..เวลาเละก็เละจริง เวลาดีก็ดีจริง แต่ดีไม่ตลอดจนจบ หมดแรงเสียก่อน
ตี๋เสาไฟฟ้า ไหวมั้ย?...หลังๆนี้ไม่ไหวแล้วครับ ตามเทคโนโลยีไม่ทัน เอาแต่เน้นบาคาร่า
เซียนเก่าๆล่ะ พูดแล้วต้องถอนหายใจ(อย่างแรง) แทบไม่มีเหลือแล้ว เหลือเจ้าสำนักมังกรดำอยู่คนเดียว..สำนักอื่นยกธงขาวหมดแล้ว บ้างก็ปิดสำนักทิ้งเลย..เรียกว่าเหลือเซียนดำเป็นความหวังเดียวของคนรุ่นเก่า
เล่นมุขตลกฝืดไปงั้นๆ แต่กลุ่มที่เต็งจริงๆ มีแต่เซียนรุ่นใหม่..เซียนโบ้ มารุต เซียนอุ..แทงวินแทงเพส ก็คงพลาดยาก..ยกเว้นเซียนดำจะออก 11 ไฮโล 6-4-1 คนอื่นที่ไม่ได้กล่าวถึง มีสิทธิ์ได้แชมป์ กฟภ. มั้ย...ยากครับ เพราะที่เอ่ยมาก็มีอยู่หลายมือแล้ว..ถ้าดวงไม่ขึ้นจริง ยังยากจะฟลุ๊ครอดได้ ยกเว้นระบบการแข่งขันจะทำให้เกิดพลิกล็อคได้มากๆ จึงจะมีโอกาสฟลุ๊ค พลิกล็อคขึ้นไปได้...ช่วงนี้ถ้าผมไปลงสนาม อย่างเก่งก็คงได้ที่ 5 หรืออาจจะได้ที่ 9 ที่ 17 เป็นไปได้หมด...วันๆแทบไม่ได้ใช้สมอง ใช้แต่ขา ..วันๆใช้ขามากกว่า 1 หมื่นก้าว..เดือนนึงกี่ก้าว..ปีนึงกี่ก้าว..แต่ก็แปลกนะ แทนที่ขาจะพัง เข่าจะพัง กลับไม่เป็นไรเลย..วิ่งไม่ทำให้เข่าเสื่อมแน่นอน เพราะวิ่งจนอายุเกิน 100 ขวบก็ยังมี แต่กลับทำให้แข็งแรงขึ้น แล้วอะไรล่ะที่ทำให้เข่าเสื่อม?...น้ำหนักตัวครับ บวกกับการไม่ค่อยได้ใช้ขา..นน.ตัวมาก เข่ามักจะมีปัญหา แต่ที่หลายคนวิ่งกันได้จนแก่ เพราะ นน.ตัวเบาครับ แล้วทำเป็นกิจวัตร ขาและเข่าก็แข็งแรงขึ้น จึงไม่เสื่อม...แต่คนที่มีอาการเข่าเสื่อมแล้ว ถ้าคิดจะมาวิ่งหมดสิทธิ์แล้วครับ ก็เหลือแค่เดิน เดินก็ยังลำบาก เดินมากไม่ได้
=================================
การนั่งพับเพียบ นั่งขัดสมาธินานๆ นี่ก็จะทำให้เข่าเสื่อมง่าย..คนที่ยังไม่เป็นโรคเข่าเสื่อม ถ้าพยายามวิ่งหรือเดิน ใช้ขามากๆ (แต่ไงวิ่งก็ดีกว่าเดิน ในด้านพละกำลังและหลายๆอย่าง) แต่เดินก็ไม่ขี้ไก่ ยิ่งพวกนักกีฬาเดินทน ที่เดินบิดเอวไปมา พวกนี้ไม่รู้เดินยังไง เร็วกว่านักวิ่งกลางแถวอีก ..คนที่วิ่งออกกำลังกาย บางคนจะมีผ้ายางรัดเข่า หนุ่มสาวก็มีใส่ให้เห็นปะปราย บางคนก็พันหัวเข่าวิ่งตลอดเป็นปีๆ..แต่ผมยังไม่ต้องพันอะไร เคยมีช่วงนึงที่เจ็บราว 3 เดือนแล้วก็ไปซื้อผ้ายางเตรียมมารัด แต่แล้วเปลี่ยนใจ สุดท้ายก็หายเจ็บไปเอง
 =============================================
 สมัยที่ผมแข่งกีฬามหาลัย..มีบางไฟท์ต้องเจรจา แล้วก็มีปัญหาไม่สบอารมณ์ตามมาภายหลัง..ระบบการแข่งขันที่มีการเก็บคะแนน ไม่ได้ใช้ระบบน็อคเอ้าท์...ถ้าเราเอาแต่เล่นตรงไปตรงมาทุกนัด แต่คู่แข่งคนอื่นๆ หรือทีมอื่นๆ มีเล่นสมยอมกัน ฝ่ายที่ตั้งใจเล่นจริงทุกนัดก็อาจไม่รอด..จึงต้องใช้วิธีเล่นจริงบ้าง สมยอมบ้าง ไปตามเกม..ปัญหาเกิดจากระบบการแข่งขันมีจุดอ่อน..และผู้เล่นส่วนใหญ่ก็มองเห็นถึงจุดอ่อนที่ว่านั้น จึงมีการเล่นตุกติกนอกเกม ทำนองว่า ถ้าเราไม่เล่นนอกเกม คนอื่นเล่นนอกเกม เราก็จะเสียเปรียบ ..เมื่อไม่อยากเสียเปรียบ หรืออยากได้เปรียบ ก็ต้องนอกเกมด้วย..กลายเป็นว่า "ทีใคร ทีมัน"..อุตส่าห์ตั้งใจเล่นแทบตาย เจอคนแทงข้างหลังแซงไปหน้าตาเฉย...ก็ทำใจลำบาก
คนเราแทบทุกคน ต้องเคยทำผิดอะไรมาบ้าง สิ่งที่ผิดก็เป็นบทเรียน... ถ้าได้คิด ก็จะคิดได้ ว่าควรแก้ไขปรับปรุงหรือควรเลิกทำสิ่งนั้น..จากประสบการณ์ในอดีต ผมได้บทเรียนว่า การเล่นสมยอมแล้วถูกคนวิจารณ์ มันไม่ปลื้ม..แล้วเราต้องอยู่วงการนี้ยาวนานหลายสิบปี ฝีมือเราก็ไม่ขี้ไก่ มีฝีมือจริง แต่การไปเล่นสมยอมเพียงบางนัด มันทำลายชื่อเสียงเราป่นปี้ เวลามีคนมองออก ถามคำถามทิ่มแทงใจมา เราก็ตอบคำถามนั้นไม่ได้ เพราะมันจริงตามที่คนตั้งคำถามสงสัย..ผมคิดแล้วก็เล่นจริงดีกว่า บางทัวร์นาเม้นท์ แข่งเกือบสิบรอบ เล่นแหกตาแค่รอบเดียว ยังโดนคนตำหนิได้...ผมมานึกย้อนหลังว่า ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา..(จะนึกให้นานกว่านั้นก็จำยาก แค่ 20 ปีก็เรียกว่านานมากแล้ว) ผมเคยเอ่ยปากขอเสมอใครตรงๆว่า "ขอเสมอได้ไหม" หรือเปล่า?...คิดแล้วคิดอีก ไม่น่าจะมี..ไม่เคยไปเอ่ยปากกับใครก่อน แต่มีคนมาเอ่ยปากขอเสมอบ่อย..ลองถามเซียนทุกคนที่เคยแข่งกับผม และทุกๆคน เช่นเซียนโบ้ หนุ่มเทพ ใครต่อใคร ถามดูได้เลยว่า ผมเคยเอ่ยปากขอเสมอหรือเปล่า..ถ้าผมอยากเสมอ ผมก็เดินง่ายๆ สี่เกมจบ ไม่ต้องเอ่ยปาก ไม่ต้องเล่นละคร.. จะมี 2 งานที่เซียนดำอ่อนข้อให้ผม เพราะคะแนนเซียนดำลอยตัวเข้ารอบแน่นอน ผมก็งงๆว่าทำไมเซียนดำจึงไม่เขี่ยผมตกรอบ ทั้งๆที่มีโอกาส..คำตอบคือ ไม่อยากเห็นผมตกรอบ เดี๋ยวจะไม่สนุก..ต้องยกนิ้วให้ เพิ่งเคยได้ยิน.. แบบไว้มาเจอกันรอบ 4 คน หรือรอบชิง..แล้วค่อยมาเชือดผมก็ได้ อิอิ